OPINION: Hyrja ilegalisht në vendin tonë nuk ka asnjë sanksion apo ndëshkim, thotë Royston Smith.
Disa vite më parë, kur isha një këshilltar pune në Southampton, më bënë një pyetje të cilës nuk arrita t’i përgjigjesha në mënyrë adekuate. Pyetja ishte mjaft e thjeshtë, “Pse emigrantët e paligjshëm nuk trajtohen njësoj si kushdo tjetër që shkel ligjin?” Unë e lashë rrugën me një përgjigje, por pyetësi im thjesht vazhdoi të përsëriste: “Ata janë të paligjshëm, apo jo?” Ai kishte të drejtë, natyrisht. Ai e kishte vënë re atëherë, si shumica e njerëzve tani, se hyrja ilegalisht në këtë vend nuk mbart asnjë sanksion apo penalitet, por vjedhja e një buke ose tejkalimi i shpejtësisë në një nga rrugët tona të ngjeshura.
25 vjet më vonë çdo votues mund të shohë me ritme të lotuara se çfarë ka ndodhur me vendin tonë dhe çfarë po vazhdon të ndodhë. Njerëzit nuk i shikojnë shifrat dhe tendencat e emigracionit, nuk kanë nevojë, ata mund ta shohin vetë ndryshimin në demografinë në lagjet dhe komunitetet e tyre.
Shifrat zyrtare të publikuara nga Zyra për Statistikat Kombëtare (ONS) tregojnë vetëm gjysmën e historisë. Shifrat e tyre tregojnë ata që kanë ardhur këtu ligjërisht ose kanë aplikuar për statusin e azilit apo refugjatit, nuk përfshijnë të gjithë hyrjet e paligjshëm, prej të cilëve janë qindra mijëra apo ndoshta miliona. Askush nuk e di vërtet.
Si e lejuam të ndodhte kjo? Si u fut vendi ynë në një rrëmujë të tillë që qeveria nuk e di se sa njerëz janë këtu? E vërteta është se askush në Westminster dhe Whitehall nuk u interesua. Lejimi i punës me kualifikim të ulët që të vinte këtu dhe të bënte punë me kualifikim të ulët ishte i përshtatshëm.Në MB ne kemi zëvendësuar një qeveri konservatore shumë dembele dhe të ndarë për t’u marrë me imigracionin e paligjshëm, me një qeveri laburiste që nuk dëshiron.
Një raport i fundit i marrë nga Telegrafi sugjeroi se 585,000 njerëz, një në 12, në Londër janë emigrantë të paligjshëm. Këto shifra nuk përfshijnë migrimin legal dhe ata që janë këtu me viza studimi ose pune.Shifrat e fundit nga ONS thonë se popullsia e Britanisë së Madhe do të rritet nga 67.2 milionë në 2022 në 72.5 milionë në 2032. Pothuajse e gjithë kjo rritje e popullsisë do të jetë emigracion dhe nuk përfshin imigracionin e paligjshëm, i cili për nga natyra e tij është i vështirë të parashikohet, por mund të jetë miliona më shumë.Le të supozojmë se qeveria ka një plan për madhësinë e popullsisë sonë aktuale dhe për atë që parashikohet gjatë 10 viteve të ardhshme. Nëse besojmë me optimizëm se të gjitha vendet e shkollave, shtretërit e spitaleve dhe emërimet e mjekut të përgjithshëm do të materializohen në kohë për rritjen e pritshme të popullsisë, çfarë planesh mendojmë se kanë për të gjithë emigrantët e paligjshëm këtu tani dhe ata që pa dyshim do t’u bashkohen atyre në dekadën e ardhshme?Nëse nuk kemi të gjithë infrastrukturën që na nevojitet për ata që dimë, si do të arrijmë t’i akomodojmë ata që nuk i kemi? Përgjigja është e thjeshtë, ne nuk mundemi. Ata që paguajnë për infrastrukturën tonë të shkatërruar dhe shërbimet publike do të vazhdojnë ta bëjnë këtë, por radha për të hyrë në arsim dhe shëndetësi thjesht do të zgjasë.
Qeveria nuk mund ta mbajë emigracionin nën qilim. Ata nuk mund të vazhdojnë të akuzojnë ata që shqetësohen për popullsinë tonë gjithnjë në rritje se janë racistë ose ksenofobë. Xhindi i imigracionit është mirë dhe me të vërtetë jashtë shishe. Institucioni do të vazhdojë ta injorojë atë në rrezik të tyre. Britanikët janë shumë të rezervuar, por a beson dikush seriozisht se do ta durojnë këtë për shumë më gjatë?
Politikanët zhurmojnë pafundësisht për të përfaqësuar zgjedhësit e tyre dhe për t’i shërbyer vendit të tyre. Kë mendojnë se përfaqësojnë dhe shërbejnë kur ligjërojnë dhe ngacmojnë votuesit kur shprehin shqetësimet e tyre?. Hendeku mes elektoratit dhe qeverisë nuk ka qenë kurrë më i gjerë. Nëse duam të kemi një zgjidhje për migrimin masiv, institucioni duhet së pari të pranojë problemin, aktualisht nuk ka asnjë shenjë për këtë.